حتما شما هم مطلع هستید که استفاده از مینهای ضد نفر در ارتش و جنگها ممنوع شده است. گزارش من در مورد مناطق جنگی است و مرزهای ایران که هر قدم آن مین گذاری شده است و بعد از جنگ تلاش جدی برای جمع آوری مین ها صورت نگرفت است.
با تمام شدن جنگ 8 ساله و بازگشت مردم بر سر ویرانه های که از زندگیشان باقی مانده بود، جنگ برای این مردم تمام نشده بود. با گذشت سالیان زیاد از جنگ هنوز مردم دارند قربانی می دهند. قربانیان بمبهای شیميائی، قربانیان بمب افکنها، قربانی مین های هستند که بدون هیچ تردیدی در این مناطق مرتب قربانی می گیرد.
رژیم جمهوری اسلامی با بکار گیری سربازان برای جمع آوری مینهاى کاشته شده، جوانانی را که با یک دنیای آرزو برای آینده خود مجبور هستند دوران سربازی را سپری کنند، روی میدانها مین می فرستد. اينها کمترين آموزش را دارند و آماری از اينکه چه تعدادی از این سربازان روی میدان مین رفتند بدست نمی دهند.
اما در مناطق مرزی از مردم عادی استفاده می شود. خنثی کردن مینها توسط مردم عادی که از هیچ امکاناتی برخوردار نیستند. گويا به صورت قرض يا بلاعوض بابت هر مین 10 هزارتومان پراداخت می شود. آن بخش از مردم که در مرزها زندگی می کنند این را منبع درآمدی برای خود تعریف کردند. با نگاهی به این شهرها و روستاها متوجه می شويد که هنوز مين ها با قطع دست و پای مردم قربانی می گیرد. این تنها گوشه ای از این واقعیت تلخ است. تلخ تر از این واقعیت کسانی هستند که در حال خنثی کردن مینها هستند و با کوچکترین خطا مین منفجر و این افراد دست و پای خود را از دست می دهند. جالب اينست که باید قربانیان به دولت جریمه پرداخت کنند. این جریمه و خسارت 1 میلیون و نیم تومان است.
سوال اينست که کسانی که برای امرار معاش دست به چنین کاری می زنند، و حتی پول بیمارستان و دوار دکتر را ندارند، چگونه باید این خسارت بیش از حد را پرداخت کنند؟ مجبور به مخفی کردن فاجعه می شوند تا این جریمه پرداخت نشود! شما بگویید چگونه باید علیه این همه بی عدالتی مبارزه کرد؟ چه تعدادی از کودکان در حال بازی روی مین رفتند و جان باختند چه تعدادی معلول شدند و امروز از یک طرف با اشتغال غیر قانونی مردم به خنثی کردن مینها و از طرف دیگر جریمه نقدی آنها چه باید کرد؟ دردناک است. شاید سرنوشت سربازانی که معلول شدند ما را تکان ندهد. شاید سرنوشت بزرگ سالان ما را تکان ندهد. اما بگویید سرنوشت حسن 8 ساله هم نباید ما را تکان بدهد؟
امضا محفوظ!
